طراحی یک استکر دستی به طور قابل توجهی بر قدرت مانور آن تأثیر می گذارد و بر میزان آسانی آن در محیط های مختلف، به ویژه در فضاهای تنگ یا محدود، تأثیر می گذارد. در اینجا عناصر کلیدی طراحی وجود دارد که بر مانور آن تأثیر می گذارد:
پیکربندی چرخ: اندازه، نوع و آرایش چرخ‌ها (چرخ‌کن‌ها) تعیین می‌کند که چگونه می‌توان انباشته را راحت و آسان جابه‌جا کرد. چرخ‌های چرخان در جلو چابکی بیشتری را ارائه می‌کنند، در حالی که چرخ‌های عقب بزرگتر ثبات را افزایش می‌دهند و چرخش را در فضاهای کوچک آسان‌تر می‌کنند.
قاب فشرده: قاب فشرده تر و سبک تر، قدرت مانور را بهبود می بخشد، به خصوص در راهروهای باریک یا انبارهای شلوغ. پشته‌های کوتاه‌تر یا آن‌هایی که شعاع چرخش کمتری دارند، در فضاهای محدود راحت‌تر قابل حمل هستند.
طراحی دسته: شکل، طول و موقعیت دستگیره تأثیر می گذارد که اپراتور به راحتی می تواند استکر را کنترل کند. دستگیره های طراحی شده ارگونومیک با طول کافی، اهرم بهتری را فراهم می کند و فرمان و کنترل بار را راحت تر می کند.
Load Center: قرار گرفتن مرکز بار (جایی که وزن متمرکز است) بر تعادل و قدرت مانور تأثیر می گذارد. یک استاکر متعادل با مرکز ثقل پایین کنترل بهتری را فراهم می کند و خطر واژگونی را حتی در صورت بارگیری کامل به حداقل می رساند.
مکانیسم ارتفاع و بالابر: مکانیزم ارتفاع و بالابر (هیدرولیک دستی در مقابل مکانیکی) می تواند بر سهولت کار تأثیر بگذارد. یک استاکر با مشخصات پایین تر در فضاهای کم ارتفاع راحت تر حرکت می کند، در حالی که یک سیستم بالابر با طراحی خوب، ارتفاع و پایداری بار را تضمین می کند.
طول و عرض چنگال: ابعاد چنگال ها نیز می تواند بر روی مانور تاثیر بگذارد. شاخک های کوتاه تر چرخش و ناوبری آسان تری را به خصوص در فضاهای تنگ فراهم می کنند، در حالی که شاخک های پهن تر ممکن است پایداری بیشتری را برای بارهای بزرگتر فراهم کنند، اما مانور دادن در راهروهای باریک دشوارتر است.
استاکر دستی که به خوبی طراحی شده است، مانورپذیری را با بهینه‌سازی قرارگیری چرخ‌ها، فشردگی قاب، دسته‌های ارگونومیک و توزیع بار افزایش می‌دهد و تضمین می‌کند که می‌توان از آن در تنظیمات مختلف انبار و صنعتی استفاده کرد.
